مصریان باستان قبر را منزلگاه ابدی و همیشگی مومیایی می‌پنداشتند. آنان معتقد بودند که اجساد مومیایی با کا و با خود در آنجا زندگی می‌کنند.[۱] مصریان معتقد بودند که مرده از دوازده دروازه می‌گذرد و در دروازه دوازدهم اوزیریس قرار دارد. هفت دروازه سه پاسدار داشت و هیچ‌کس بدون دانستند نام این پاسداران که همان خدایان بودند عبور کند. بعد از عبور آنان به سعادت می‌رسیدند.[۲]
↑دورانت، ویل. تاریخ تمدن، مشرق زمین، گهواره تمدن. ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران. رویراستار، محمود مصاحب. چاپ ششم. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۸، صفحه‌ی۱۸۶.
کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن،انتشارات دهخدا، ۱۳۴۹، صفحه.
اساطیر مصر، ورونیکا ایونس، ترجمه باجلان فرخی،انتشارات اساطیر، ۱۳۷۵، صفحه.
